C++ drzewo kodowania

Napisać program w języku C++ dokonujący kompresji bezstratnej poprzez zastosowanie kodowania metodą Huffmana dla dowolnego pliku na podstawie wyznaczonej wcześniej tabeli kodowej dla tego pliku. W tym celu należy z określonego pliku wejściowego wczytać do odpowiednio utworzonej tablicy tabelę kodową, a następnie odczytując poszczególne symbole (bajty 8-bitowe) z zadanego pliku wejściowego do kompresji zakodować je zgodnie z tabelą kodową i po zakodowaniu zapisać je we właściwy sposób w pliku wynikowym. Szczegółowe wymagania stałe:  program ma się poprawnie kompilować w środowisku Dev-C++ w wersji dostępnej w sali laboratoryjnej, w której prowadzone są zajęcia;  cały program ma mieścić się w jednej jednostce kompilacyjnej (jednym pliku *.cpp);  program ma być uruchamiany z okna konsoli tekstowej, bez interfejsu graficznego;  program ma rozpocząć i zakończyć swoje działanie bez potrzeby dodatkowych działań ze strony użytkownika (poza jego uruchomieniem); w szczególności bez oczekiwania na wciśnięcie dowolnego klawisza przez użytkownika;  program ma informować na bieżąco użytkownika o wykonywanych operacjach w postaci informacji tekstowych wyświetlanych w oknie konsoli tekstowej;  do obsługi wejścia/wyjścia i obsługi plików używać tylko strumieni, a do wszelkich łańcuchów znaków (tekstu) używać tylko typu string. Szczegółowe wymagania dotyczące zadania:  nazwa pliku wejściowego zawierającego tabelę kodową z rozszerzeniem *.code ma być podawana jako pierwszy parametr wejściowy przed uruchomieniem programu, plik wejściowy ma znajdować się w bieżącym katalogu roboczym;  nazwa dowolnego pliku wejściowego do kompresji ma być podawana jako drugi parametr wejściowy przed uruchomieniem programu, plik wejściowy do kompresji ma znajdować się w bieżącym katalogu roboczym;  w wyniku działania programu w pliku wynikowym o nazwie takiej jak nazwa pliku wejściowego do kompresji lub innej dowolnej, ale w każdym przypadku z rozszerzeniem *.huff mają być zapisane dane po kompresji zakodowane zgodnie z wczytaną tabelą kodową;  w celu sprawdzania długości łańcuchów znaków kodujących z „0” i „1” (typu string) można zastosować funkcję length();  w celu odpowiedniego dzielenia łańcucha znaków kodujących z „0” i „1” (typu string) na krótsze sekwencje można zastosować funkcję substr();  w celu usuwania wybranych znaków z łańcucha znaków kodujących z „0” i „1” (typu string) można zastosować funkcję erase();  w celu zamiany ośmioznakowych łańcuchów znaków kodujących z „0” i „1” na ich reprezentację binarną można zastosować funkcję strtol();  po zapisaniu wszystkich zakodowanych danych w pliku wynikowym na samym początku tego pliku (trzeba wcześniej przewidzieć na to miejsce w pierwszym bajcie pliku wpisując na samym początku np. wartość 0) lub na samym końcu tego pliku ma zostać zapisana informacja ile bitów jest ważnych w ostatnim bajcie danych zakodowanych;  w programie poza funkcją main() mają być oddzielne funkcje z przekazywanymi do nich odpowiednimi argumentami co najmniej dla operacji wczytywania tabeli kodowej i kompresji. W wersji podstawowej jako wszelkie tablice należy odpowiednio zastosować typ danych tablica statyczna.